przyczajać się

przyczajać się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, przyczajać sięam się, przyczajać sięa się, przyczajać sięają się {{/stl_8}}– przyczaić się {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, przyczajać sięczaję się, przyczajać sięczai się, przyczajać sięczaj się {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'będąc w ukryciu, czatować, czyhać na kogoś lub na coś; chować się przed kimś, czymś, czekając na dogodny moment do ucieczki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przyczajał się za oknem. Zwiadowca przyczaił się w krzakach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ukrywać własne przekonania, myśli, zamiary, aby kogoś wprowadzić w błąd, zmylić; maskować się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podwładny przyczaił się, nie chcąc zrażać szefa do siebie. {{/stl_10}}